تحلیل جامعه شناختی فیلم پیش از خودکشی دو نوجوان دختر اصفهانی

علی نوری- روزنامه همدلی ۲۱ آبان۱۴۰۱درک دلایل بروز اعتراضات دو ماهه اخیر جامعه ایران نیازمند شناخت ماهیت و بسترهای اجتماعی زمینه‌ساز آن است. این دوره از اعتراضات از برخورد گشت ارشاد با یک زن آغاز شد. هرچند عوامل مهم‌تری در ادامه و گسترش اعتراضات نقش ایفا کردند، اما توجه به سرمنشا و شعار اصلی معترضان (زن، زندگی، آزادی) نشان می‌دهد که جایگاه و نقش زنان و مطالبات اجتماعی آنها اهمیت به‌سزایی دارد. زنان در دهه‌های اخیر با تلاش و کوشش فراوان توانسته‌اند جایگاه مهمی در کسب علم و دانش و توانمند‌سازی خود کسب کنند. جامعه باید متناسب با این تلاش‌ها و موفقیت‌ها، به زنان پاداش می‌داد؛ این پاداش می‌توانست به صورت ایجاد فرصت‌های اشتغال و مشارکت اجتماعی اتفاق بیفتد. در واقع ساختارهای اجتماعی نتوانسته‌اند پابه‌پای رشد زنان، تغییرات لازم را در خود ایجاد کنند و این موضوع سبب شده تا زنان نتوانند نقش خود را به خوبی ایفا کنند. به نظر می‌رسد خواسته امروز زنان جامعه ایران، امکان نقش‌آفرینی و حضور متناسب با توانمندی‌ها در جامعه است که خواسته کاملا منطقی و درستی است، اما نظام سیاسی و ساختارهای آن به دلیل درک نادرست از شرایط و تغییرات اجتماعی در عرصه داخلی و بین‌المللی، نتوانسته است در حوزه‌های مختلف زندگی اجتماعی نظیر ایجاد شغل، تامین فرصت‌های برابر و رفع موانع حضور زنان در جامعه اقدام متناسب انجام دهد و برعکس، با عملکرد نامناسب در طرح‌هایی مانند عفاف و حجاب جهت دخالت در عرصه مهم و حساس فرهنگ، ناشیانه عمل کرده است. موضوع پوشش در همه جوامع یک امر فرهنگی است؛ یعنی هر جامعه یا هر منطقه‌ای متناسب با گذشته تاریخی و آداب و رسوم خود، نوع خاصی از پوشش را برمی‌گزیند. این تفاوت در نوع پوشش را می‌توان در اقوام تحلیل جامعه شناختی فیلم پیش از خودکشی دو نوجوان دختر اصفهانی...

تبیین جامعه شناختی شعارهای رکیکسرمقاله روزنامه همدلی 21 آذر1401علی نوری/ جامعه شناس از آغاز جنبش اجتماعی کنونی که با فوت خانم مهسا امینی آغاز شد، در کنار اتفاقات و حوادثی که هر یک نیازمند تحلیل و بررسی دقیق صاحب نظران مربوطه است، موضوعی که ذهن بسیاری از شهروندان و شاید عموم جامعه را به خود مشغول کرده است، استفاده از ادبیات سخیف و شعارهای رکیک و منافی ارزش هاست. در جامعه ایران با توجه به سوابق تاریخی، فرهنگی و تمدنی استفاده از این کلمات حتی در بین جمع های بسیار کوچک رایج نبوده و همواره به عنوان یک تابو با امتناع مواجه بوده است. اکنون چه اتفاقی رخ داده که در فضاهای عمومی، دیوار نوشته ها و شبکه های اجتماعی این کلمات به راحتی منتشر می شوند؟ چرا آن حساسیت های ارزشی و هنجاری مانع انتشار این شعارها نمی شوند؟ به نظر می رسد دلیل این وضع کنونی، اتفاقی است که در دو دهه اخیر در بخش نخبگانی جامعه رخ داده است؛ در دهه های هشتاد و نود خورشیدی، خشونت کلامی و نقد غیرمنصفانه و به دور از واقعیت در بین نخبگان سیاسی و حتی در جامعه علمی ایران به شدت رشد و گسترش پیدا کرد. نگاهی به مناظره بین کاندیداهای انتخابات و فضای مطبوعاتی و رسانه ای در این دو دهه صحت این ادعا را روشن می کند. نخبگان جامعه بی محابا به هم تاختند و از الفاظ ناروا و مغایر با ارزش های جامعه علیه یکدیگر استفاده کردند، البته آنان که در قدرت دست بالاتری داشتند، صدایشان بلندتر بود و سهم شان نیز در رواج این انحطاط اخلاقی بیش تر است. به قدری نخبگان جامعه و صاحب نظرانی که باید به عنوان نیروهای میانجی در حوادث و بحران ها مرجعی برای گذار جامعه از یک بحران باشند، به هم تاختند و اعتبار همدیگر را خدشه دار کردند که در شرایط کنونی، مردم نمی توانن تحلیل جامعه شناختی فیلم پیش از خودکشی دو نوجوان دختر اصفهانی...